دلنوشته ای بر ساحل مهتاب

قرار بود بنویسم

یادم رفتند همگی

مثل خیلی چیز های دیگر..

مثل خیلی از آدم ها.. 

آدم ها.. 

گاهی حرف های بعضی از این آدم ها در زندگی مثل بمب اتم موج زده ات میکند! 

با خودت می گویی نه،  این همان آدم قبلی نمی تواند باشد! 

میخواهی داد بزنی که تورا به خدا بس کن..  این حرف های بی سر و ته را نصفه کاره بگذار و فقط برو.. تا اینجا هم اضافی شنیده ام! 

اما آنچنان موح زده ات کرده که نمیتوانی هیچ بگویی

فقط نگاه میکنی.. 

سخت ترین درک دنیا زمانیست که در یک برزخ گیر میکنی

برزخی که یک سویش قشنگ ترین موجودیست که تا به حال میشناختیش و سوی دیگرش دوست داشتی موجودیست که احساس میکنی هیچ وقت نمیشناختیش

دلم یک قطعنامه شورای امنیت میخواهد.. 

همین

نظرات شما عزیزان:

alireza

ساعت20:14---17 اسفند 1394

Delam yek gaatnameye shuraye amniyat mikhahad...
beravam zire band haft
va donya ba surati hag be janeb
az tarafe bashariat mara ba taofang az ruye nagashihaye kudakan pak konad
.
.
.
tasvib shod

he nemidumam chra yade kurt vane gat oftadam
...bahar ham dare miyad...shit

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: